- NASFET
- (Nasafet) İnsaf. Haklılık. Bir şeyin yarısını almak. Hakkaniyet. İnsanları, kanunların şümulüne girmeyen hakları te'min ve ifasına zorlayan fotri adâlet hissi
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
nasfet — is., esk., Ar. naṣfet Hakkaniyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
hakkaniyet — is., esk., Ar. ḥaḳḳāniyyet Hak ve adalete uygunluk, doğruluk, nasfet Bunu burada hakkaniyet borcu olarak belirtmeliyiz. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
müstakbel — sf., Ar. mustaḳbel İleri bir tarihte beklenen, gelecek Nasfet ve merhamet dilenmek gibi bir prensip yoktur. Türk milleti, Türkiye nin müstakbel çocukları, bunu, bir an hatırdan çıkarmamalıdırlar. Atatürk … Çağatay Osmanlı Sözlük
NISFET — (Bak: Nasfet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük